Uitspraak

KANTONGERECHT IN HET EERSTE KANTON

E.K.-A.R.no. 15-0211
23 mei 2016

Vonnis inzake:

[eiseres],
wonende aan de [adres 1] te [district 1],
doch feitelijk verblijf houdende aan de [adres 2]
in het [district 2], eiseres,
gemachtigde: mr. M.G.A. Vos, advocaat,

tegen

[gedaagde],
wonende aan de [adres 1] te [district 1],
ten rechte wonende aan de [adres 3] te [district 1], gedaagde,
gemachtigden: mr. K. Kraag-Brandon en mr. M. Tjon Jaw Chong, advocaten.

Vooraf
Dit vonnis bouwt voort op het in deze zaak gewezen tussenvonnis op 10 augustus 2015.

De Kantonrechter in het Eerste Kanton spreekt in deze zaak, in Naam van de Republiek, het navolgende vonnis uit.

1. Het verloop van de procedure

1.1 Het verloop van de procedure blijkt uit de volgende processtukken/proceshandelingen:

-het inleidend rekest met bijlagen hetwelk op 15 januari 2015 op de griffie der kantongerechten is ingediend;
– de mondelinge conclusie van eis;
– de schriftelijke conclusie van antwoord met producties;
– de incidentele conclusie tot wijziging voorlopige beschikking, met een productie;
– de schriftelijke conclusie van antwoord in het incident;
– het vonnis in het incident d.d. 10 augustus 2015;
– de schriftelijke conclusie van repliek en uitlating producties, met producties;
– de schriftelijke conclusie van dupliek en uitlating producties,
– de rolbeschikking d.d. 23 november 2015 gegeven, waarbij een comparitie van partijen is gelast voor het inwinnen van inlichtingen;
– het proces-verbaal van de gehouden comparitie van partijen d.d. 22 februari 2016;
– de conclusies na gehouden comparitie van partijen zijdens partijen.

1.2 De rechtsdag voor de uitspraak van het vonnis is hierna bepaald op heden.

2. De feiten

2.1 Eiseres is op 21 december 1991 in het ressort Sur/TH==1991, onder huwelijkse voorwaarden gehuwd met gedaagde, ingeschreven onder no. 21 van het huwelijksregister van voormeld ressort.

2.2 Uit het huwelijk tussen partijen zijn de navolgende thans nog minderjarige kinderen geboren:
– [naam 1] geboren op 20 januari 1998 op Curaçao;
– [naam 2], geboren op 03 april 1999 op Curaçao.

2.3 Bij beschikking d.d. 13 maart 2015 in de zaak met A.R.no. 15-0211 is gedaagde bij wege van voorlopige voorziening veroordeeld om aan eiseres te betalen USD 500,- per maand ter voorziening in haar levensonderhoud totdat de rechter uiteindelijk heeft beslist daarover.

2.4 Bij tussenvonnis d.d. 10 augustus 2015 in de onderhavige zaak is de incidentele vordering van gedaagde tot opheffing van de verplichting tot betaling van alimentatie aan eiseres, afgewezen onder de overweging dat de schuldvraag in de onderhavige kwestie nog niet beantwoord kan worden.

3. De vordering, de grondslag daarvan en het verweer

3.1 Eiseres vordert – kort samengevat – dat bij vonnis:

– de echtscheiding zal worden uitgesproken tussen partijen, met alle wettelijke gevolgen van dien;
– plaats, dag en uur te bepalen waar en waarop het familieverhoor zal plaatsvinden;
– gedaagde te veroordelen om met eiser over te gaan tot scheiding en deling van de huwelijksgoederengemeenschap, met de gebruikelijke nevenvoorzieningen.

3.2 Eiseres legt aan haar vordering, naast voormelde feiten, ten grondslag –zakelijk weergegeven en in zoverre ten deze van belang- dat voornoemd huwelijk tussen partijen duurzaam is ontwricht vanwege een samenspel van factoren, waardoor het samenwonen niet meer mogelijk is. Voormelde ontwrichting is volgens eiseres te wijten aan het drankgedrag van gedaagde die daarna agressief gedrag vertoont en eiseres voor vies en vuil uitscheldt, alsmede beledigende opmerkingen naar eiseres toe maakt, zelfs in bijzijn van de kinderen en derden. Het huwelijk is volgens eiseres verder ontwricht door de ongezonde jaloezie en bezitterigheid van gedaagde, die zij altijd als benauwend heeft ervaren. Eiseres stelt dat partijen reeds geruime tijd niet meer samenwonen en ook constant ruzie hebben, waardoor communicatie tussen hun reeds geruime tijd zeer slecht is. Op 24 december 2014 heeft gedaagde haar zelfs de toegang tot de echtelijke woning ontzegd, daar zij in gezelschap van een andere man verkeerde. Het huwelijk van partijen is volgens eiseres stukgelopen en is herstel ervan niet te verwachten. Eiseres stelt voorts dat zij in behoeftige omstandigheden verkeert, terwijl gedaagde gezien zijn inkomen in staat moet worden geacht haar maandelijks het bedrag van SRD 4.800,- te alimenteren, nu zij genoodzaakt is een woning te huren terwijl gedaagde gebruik maakt van de echtelijke woning.

3.3 Gedaagde heeft verweer gevoerd op welk verweer de kantonrechter –voor zover voor de beslissing van belang- in het hierna volgende zal terug komen.

4. De beoordeling

4.1 Gedaagde voert bij antwoord aan dat partijen onder huwelijkse voorwaarden zijn gehuwd en legt ter adstructie voornoemde akte d.d. 18 december 1991 over, zodat de gevorderde scheiding en deling niet worden toegewezen. Gedaagde erkent dat het huwelijk tussen partijen duurzaam is ontwricht, doch ontkent dat zulks in overwegende mate aan hem te wijten is geweest. Gedaagde voert hiertoe aan dat hij een gelegenheidsdrinker is en niet bovenmatig drinkt, voorts voert gedaagde aan dat hij een zelfstandige ondernemer is en nooit met de justitie in aanraking is gekomen. Gedaagde erkent dat er ruzies tussen partijen zijn geweest. Volgens gedaagde is het juist eiseres die vaak erg beledigend is in haar taalgebruik en agressief gedrag vertoont, en zelfs bedreigt. Gedaagde voert verder aan dat zijn ‘jaloezie’ een reactie is op, althans te maken heeft met het gedrag van eiseres tegenover mannen, alsmede dat hij niet ongezond jaloers is. Volgens gedaagde heeft hij de hulp van een psycholoog ingeroepen om zijn huwelijk en gezin te redden. Ten slotte ontkent gedaagde dat het reeds geruime tijd niet goed gaat tussen partijen, ter adstructie waarvan hij een overzicht van foto’s gezins- en andere activiteiten van hem en eiseres samen ondernomen in de afgelopen tijd, zelfs nog in november 2014, heeft overgelegd. Volgens gedaagde bleek eiseres lang voor oktober 2014 een buitenechtelijke relatie te hebben, waardoor zij steeds onaangenamer en agressiever tegenover hem werd en zelfs ronduit tegen hem heeft gezegd dat zij hem niet kan verdragen in haar nabijheid en dat hij haar irriteert. Het gezin werd verwaarloosd door eiseres en was zij vaak afwezig, waarbij zij zich continu van leugens bediende, zoals: dat ze in de Mall was of bij ‘De Dolfijn’, wat achteraf niet klopte. Op24 december 2014 heeft gedaagde eiseres laten achtervolgen door een vriend van hem, die foto’s heeft gemaakt van het hele voorval. Gedaagde heeft eiseres op die bewuste dag uit een motel zien komen met een andere man en heeft hen daarna toen klemgereden. Gedaagde voert aan dat hij eiseres gelijk daarna naar haar ouderlijke woning heeft gereden en haar daar heeft afgezet.
Volgens gedaagde is deze buitenechtelijke relatie de directe oorzaak geweest van het stuk gaan van het huwelijk tussen partijen. De duurzame ontwrichting van het huwelijk tussen partijen derhalve aan eiseres te wijten geweest en heeft zij daarom geen recht op partneralimentatie. Voorts ontkent gedaagde dat eiseres behoeftig is, daar zij sinds 01 oktober 2014 directeur is van [organisatie] en een salaris krijgt van USD 50.983,- per jaar.

4.2 Eiseres voert in reactie hierop aan dat gedaagde als geen ander weet dat het huwelijk reedsgeruime tijd problemen vertoont door het bovenmatig alcohol gebruik van gedaagde en zijn extreme dominantie en jaloezie. Volgens eiseres heeft gedaagde haar vaker in bijzijn van familie en vrienden beledigd en/of vernederd. Eiseres heeft 15 jaren geleden op Curaçao reeds de hulp van een huwelijkstherapeut ingeroepen en is zij in 2008 bij Stichting Ilse Henar-Hewitt voor Juridische Bijstand voor vrouwen, te rade gegaan na de zoveelste escalatie. Volgens eiseres heeft gedaagde daarbij toegegeven zich aan voormeld gedrag te hebben schuldig gemaakt en eiseres niet correct te hebben behandeld. Na elke escalatie beloofde gedaagde verbetering, doch verviel hij weer in zijn oud gedrag. In september 2014 tijdens een familievakantie was het voor eiseres de druppel die de emmer heeft doen overlopen en heeft zij in oktober 2014 haar echtscheidingsintenties kenbaar gemaakt aan gedaagde. Van een relatie met een derde was er volgens eiseres helemaal geen sprake. Eiseres voert aan dat de foto’s een momentopname zijn en misleidend. Eiseres biedt uitdrukkelijk bewijs van haar stelling aan. Volgens eiseres ontvangt zij USD 3.257,35 per maand, terwijl zij USD 1.400,- aan huur moet betalen voor een woning.

4.3 Gedaagde ontkent hetgeen eiseres bij repliek heeft aangevoerd en persisteert dat de buitenechtelijke relatie van eiseres heeft geresulteerd in het stuk lopen van het huwelijk tussen hen. Volgens gedaagde geven de foto’s de realiteit weer en heeft eiseres haar vordering ingediend op 15 januari 2015, terwijl zij op 24 december 2014 is gefotografeerd met de andere man bij de Short Stay Inn. Voorts voert gedaagde aan dat eiseres intussen in een goedkopere woning woont, waardoor de huursom niet meer valide is. Gedaagde persisteert dat eiseres geen recht heeft op partneralimentatie.

4.4 De kantonrechter overweegt dat nu, eiseres ook na gehouden comparitie van partijen persisteert dat het huwelijk tussen partijen al jaren ontwricht was vanwege het dominante, jaloerse gedrag van gedaagde en zijn alcoholmisbruik en de psychische mishandeling als gevolg daarvan, zal zij, nu dit gemotiveerd is betwist door gedaagde, conform bewijsaanbod en conform de regels van het bewijsrecht worden toegelaten tot bewijs van haar stelling voornoemd door alle middelen rechtens, meer speciaal door getuigenverhoor, en wel zoals geformuleerd in de beslissing.

4.5 Hangende de bewijsopdracht zal iedere andere beslissing worden aangehouden.

5. De beslissing

De Kantonrechter:

5.1 Laat eiseres toe tot bewijs, door alle middelen rechtens meer in het bijzonder door getuigenverhoor, van haar stelling dat het huwelijk tussen partijen reeds jaren duurzaam is ontwricht vanwege het dominante, jaloerse gedrag van gedaagde en zijn alcoholmisbruik en depsychische mishandeling als gevolg daarvan.

5.2 Bepaalt dat het getuigenverhoor zal worden gehouden op maandag 13 juni 2016, om 11.30 uur des voormiddags in de enquêtezaal in het gebouw van de griffie der kantongerechten aan de Grote Combéweg no. 2 te Paramaribo.

5.3 Bepaalt dat indien de te horen getuigen de Nederlandse taal niet machtig zijn, partijen er zorg voor dienen te dragen dat een beëdigde tolk ter enquête aanwezig is om hen bij te staan voor de vertolking van al hetgeen ter enquête wordt verklaard in een voor hun verstaanbare taal.

5.4 Houdt iedere verdere beslissing aan.

Aldus gewezen en in het openbaar uitgesproken door mr. S.S. Nanhoe-Gangadin, kantonrechter in het Eerste Kanton, lid-plaatsvervanger, op de terechtzitting van maandag 23 mei 2016, in tegenwoordigheid van de fungerend griffier, mr. O.S. Apai.